Kolano skoczka jest to entezopatia więzadła rzepki, potocznie zwana kolanem skoczka. Jest wynikiem przewlekłego stanu zapalnego w obrębie więzadła rzepki („łącznika” między rzepką a kością piszczelową) lub zmian zwyrodnieniowych w tym obszarze. Objawia się bólem w przedniej części kolana. Pojawiać się mogą również trudności w chodzeniu. Występuje głównie w wyniku zmian przeciążeniowych związanych z treningiem. Jest to związane z jedną z funkcji więzadła, czyli przenoszeniem siły z mięśnia czworogłowego uda na podudzie. Z racji na funkcje więzadła najbardziej narażeni na są sportowcy uprawiający dyscypliny, w których występują wyskoki i podskoki (np. siatkarze, piłkarze ręczni). Ból ustępuje zwykle po krótkim odpoczynku, jednak powraca wraz z rozpoczęciem aktywności sportowej; brak leczenie może spowodować pojawienie się bólu również przy czynnościach codziennych.
PRZYCZYNY:
- zwielokrotnione, nie leczone mikrourazy więzadła rzepki, które mogą obniżać jej wytrzymałość,
- zwiększona intensywność i częstotliwość treningu, a co za tym idzie większe obciążenie w obrębie struktur więzadła,
- dysbalans pomiędzy obciążeniem pomiędzy przednią i tylną częścią ciała,
- w kontekście treningu istotną rolę odgrywać też może rodzaj podłoża – twarda nawierzchnia,
- czynniki wewnętrzne, takie jak wzrost, waga (otyłość), zakres ruchu w stawach kończyn dolnych, długość i siła mięśni czworogłowego i dwugłowego uda,
LECZENIE:
W diagnostyce, oprócz badania klinicznego, stosuje się badania obrazowe, tj. USG (badanie ultrasonograficzne) oraz MRI (rezonans magnetyczny). Po uzyskaniu wyniku i potwierdzeniu diagnozy w leczeniu wprowadzamy trening funkcjonalny pod nadzorem fizjoterapeuty i lekarza. Dzięki temu uczymy pacjenta prawidłowych wzorców ruchowych. Całość procesu leczenia uzupełniamy terapią manualną oraz edukacją w zakresie prewencją występowania urazu w przyszłości.
